Door: Jan van Kempen, bestuurslid ATC

Gaat u dit jaar weer aardappelen telen? Misschien vindt u dit een rare vraag, maar zo raar is die vraag nog niet. Want in de kern gaat het erom dat u met de teelt van aardappelen geld wilt verdienen voor uw inkomen én om te kunnen blijven investeren in uw bedrijf. Inherent aan ondernemen is risico’s lopen. Maar hoe ver wilt en kunt u daarin gaan?

Afgelopen maanden heeft de Aardappeltelerscommissie (ATC) veelvuldig overleg gehad met Aviko Potato over contracten, contractvormen en voorwaarden. Hoewel de korte termijn belangen van teler en industrie verschillen, is er ook sprake van wederzijdse afhankelijkheid: telers en industrie hebben elkaar nodig om de continuïteit van de aardappelteelt te borgen. De rol die de ATC hierin vervult, is uniek in Nederland. Geen andere aardappelverwerker praat zo intensief met zijn grondstofleveranciers. Het resultaat ervan vindt u bijvoorbeeld terug in de talrijke en zeer uiteenlopende contractvormen, de voorwaarden en de systemen van beloning voor verwerkingskwaliteit.

"Telers en industrie hebben elkaar nodig om de continuïteit van de aardappelteelt te borgen"

De komende weken krijgt u ongetwijfeld een buitendienstmedewerker van Aviko Potato over de vloer. Hij zal in overleg met u een passende contractvorm willen zoeken. Daarmee kunt u de komende jaren weer de zekerheid van een vaste prijs voor uw aardappelen krijgen. U weet dan waar u aan toe bent. Stijgt de markt, dan heeft u wellicht spijt van uw keuze. Daalt de markt, dan kunt u zichzelf een complimentje geven.

Wat ik hiermee wil zeggen is het volgende: vaste prijs contracten geven zekerheid op een vooraf bekend prijsniveau. Of u daarvoor een aantal jaren wilt en kunt telen, is een afweging die u zelf moet maken. De sterke kostenstijging van de teelt zal daarbij zeker meespelen. Dat ‘zelf mogen kiezen’ is overigens ook het mooie van ondernemen. Daarom weet ik eigenlijk 100% zeker dat u dit jaar weer aardappelen gaat telen. En daarbij wens ik u toe dat de afweging die u heeft gemaakt, uiteindelijk de juiste is geweest.

Jan van Kempen